12 września 1912 roku w restauracji u Golombka odbyło się pierwsze założycielskie zebranie 32 członków, którzy powołali do życia pierwszy w Wieszowie Związek sportowy pod nazwą "Sportverein - Deutsche Eiche 1912" ( Związek Sportowy - Niemiecki Dąb 1912). Inicjatorami jego powstania byli nauczyciele pp. Klose i Holhter. Pierwszym prezesem związku został Klose.
Dwa lata później wybuchła I wojna światowa, która przerwała działanie związku. W czasie wojny zginął Holhter a Klose wraca w 1917 roku do Wieszowy. Działalność związku odżywa na nowo. W 1919 roku przybywa do Wieszowy Mohr który przejmuje kierownictwo związku i związek przyjmuje nazwę "Spiel und Geseligkeitsverein - Wieschowa 1912"(Związek Gier Towarzyskich - Wieszowa 1912). Przy związku utworzono chór i grupę teatralną, ich występy cieszyły się dużym powodzeniem. Tymi sekcjami niestrudzenie kierowali organista Schikora i nauczycielka muzyki Lencher-Schneider. Związek należał do Górnośląskiego Związku Gier i Łyżwiarstwa jako federacji związków. Na organizowanych przez tę federację - letnich igrzyskach o zasięgu górnośląskim, wieszowski Związek osiągał całkiem dobre wyniki. Sekcja kobiet została kilkakrotnie mistrzyniami Górnego Śląska w grze na bębnach, a mężczyźni w piłce ręcznej. Silna była również grupa gry w palanta, która czterokrotnie startowała w finałach, a w 1932 roku zdobyła tytuł mistrza Górnego Śląska. Dominowała jednak sekcja lekkoatletyki. Wysokie pozycje zajmowali: Marondel w skoku w dal, Alois Porwoll w biegu na 3000 m oraz sztafecie 4x100m. W 1931 roku Erich Broja zdobył tytuł mistzra w biegu na 300 m. Wyróżniały się także lekkatletyczkiu : Mia Mohr, Elise Lihs. W 1926 roku poświęcono proporczyk, a w 1937 roku obchodzono uroczyście 25 lecie Związku. W 1935 roku prezesem związku został przewodniczący rady gminy Smuda. Związek zmienia nazwę na :"Sportverein 1912 Randsdorf"(Związek Sportowy 1912 Wieszowa). Sekcja palanta, która dotychczas czterokrotnie startowała w finałach zdobywa w 1935 roku we Wrocławiu tytuł młodzieżowego Mistrza Śląska. Był to szczytowy okres działalności wieszowskiego związku sportowego.Od tego okresu zaczyna spadać zainteresowanie młodzieży rozgrywkami sportowymi. Powstała jednak dość silna sekcja piłki nożnej, dalej działały sekcje lekkoatletyczne. Patronat nad wieszowskim związkiem w tym czasie objął Wrocławski Kolejarski Związek Sportowy. Sportowcy z Wrocławia przyjechali do Wieszowy na uroczyste poświęcenie sztandaru i w rozgrywkach piłki nożnej przegrali 2 : 1. Od powstania związku kolejnymi prezesami byli : nauczyciel Klose, rektor Mohr, Dr Grau, właściciel gospody Golombek, nauczyciel Podwin, nauczyciel Benczek, burmistrz Smuda, kupiec Exner, nauczyciel Zimmick, a ostatnim prezesem do kwietnia 1945 roku był August Golawski.
.png)